B. Az önce komşumla balkonda balkona söyleşiyorduk, suladığı çiçekleri kastederek dedi ki: “Bütün çiçekler çok üzgün.” Gerçekten onların üzüntüsünü hissediyordu. Fakat ben durumdan habersizdim. Niçin dedim? “Because they are dying.” Çünkü hepsi ölüyor. Çok şaşırdım ve “Hiç bu şekilde düşünmemiştim”, dedim. Yüz yıl geçse de, hadiseyi bu şekilde göremezdim çünkü işin gerçeği ben, bu ölümün habercisi ve yokluğun müjdecisi bu sonbahar mevsiminden büyük bir mutlulu

B. Her yeni yıl arifesinde az çok hepimiz hayatımızla ilgili bir kaç yeni düzenleme yapmaya niyetleniriz. Bunların kimi daha çok fizik şartların kalitesini arttırmak  adına gerçekleştirilir: Spor yapmak, sağlıklı beslenmek, detoks uygulamak, kişisel bakıma dikkat etmek gibi. Kimileri ise moda tabirle “farkındalık” adına yapılır: Kaliteli zaman geçirmek, sanat ve kültür hadiselerini takip etmek, kişisel gelişim yöntemlerini kullanmak: yoga, nlp teknikleri, re bir-re iki, vs. G

B. Sosyal paylaşım sitelerinden birinde bir arkadaşımın bir iletisine rastladım. Samimiyetle söyle soruyordu: “Yılar var ki yeni yıl heyecanı duymadım. Acaba bu yıl duyabilecek miyim?” Soruyu nedense kendime tevcih edilmiş addettim ve 2014’ün son günlerini bu soru etrafında gezinerek geçirdim. Yeni yıl heyecanı.. Bu heyecanın, hemen herkeste farklılık göstermekle birlikte genel olarak takip ettiği bir gelişim ve dönüşüm seyri olduğunu kabul etmeli. Birbirini takip eden senele

Ticaret için Hindistan’a giden bir tâcirle, kafeste mahpus kalan kuşunun Hindistan tûtîlerine selâm göndermesi beyânındadır Ünlü bir tâcirin, çok güzel bir papağanı vardı. Tâcir, eşi benzeri olmayan bu papağanı Hindistan’dan getirmişti. Bir gün ticaret amacıyla Hindistan’a gitmeye niyetlendiğinde tek tek bütün dostlarını dolaştı. “Ne istersiniz, size ne getireyim?” diye sordu. Köle ve hizmetçilerinin de gönlünü yapmak istedi ve onlara da birer hediye vaat etti. Ne de olsa hed

(Mesnevi’den mülhem) Uyuyan Adam ve Süvari Kavurucu bir sıcaklığın hâkim olduğu tatlı bir yaz günü adamcağızın biri, büyük bir elma ağacının gölgesine sığınmış, kestiriyordu. Uzandığı çimenlikte kuş cıvıltıları ve sinek vızıltıları arasında ömrünün en tatlı uykusunu uyuyordu. Herhalde yorgunluktan olacak uyurken adamın ağzı açık kaldığından horulduyordu. Bunu gören bir yılan, “Yaşasın tam bana göre bir mağara buldum” diyerek açık duran bu ağızdan içeri girdi ve doğruca adamın

Bir zamanlar uzak bir ülke de sevgilisinin aşkından deliye dönmüş bir âşık yaşardı.. Aşık genci tanımayan yoktu.. Kırlarda bayırlarda, yalnız ve mahzun dolaşır, çaylara, pınarlara derdini anlatırdı. Bazen aşkından, günlerce yorgan döşek yatar, bazen de sebepsiz neşelenir, durmadan koşturur, önüne gelene sarılıp öperdi. Gün olur ağzını hiç bıçak açmaz. Kendisine bir şey sorulacak olursa sadece sevgilisinin adını söylerken gün olur sabahtan akşama kadar susmaz, yine sevgilisini

Bakkal ile Tûtînin hikâyesini ve tûtinin dükkândaki gülyağını dökmesini beyân eder. Bakkalın birinin hârikulade bir tûtî kuşu vardı. İnsan gibi konuşur, gelene geçene laf atardı. Rengarenk kanatlarını açtı mı, alemin renkleri onunkilerin yanında adeta sönük kalırdı. Bir de neşeli, şakacıydı ki sormayın. İçinde sevimli, muzip bir insan varmış gibi, herkesi güldürür neşelendirirdi. Ancak bütün sevimliliği bir yana; etrafı kolaçan etmek, dükkana bekçilik etmek gibi vazifeler de

Hz. Musa (a.s) kendi zamanın da Allah’ım seni benim kadar çok bilen biri var mı, diye sorması ve Yüce Allah’tan kendisine iki denizin buluştuğu yerde ilahi bir rehber ile buluşmasının emredilişi beyanındadır. Bir vakitler Hz. Musa, iki denizin buluştuğu yere kadar gideceğim -hatta gerekirse- senelerce gidecek ve bana Allah ilmini öğretecek o kâmili buluncaya kadar da durmayacağım” diye ahdetti. İki denizin buluştuğu yer neresiydi? dediler ki Musa bütün ilimlerin sahibiydi, o

(Mesnevi hikayelerine devam..) Ezeli bir aşkın hikayesi Bir vakitler iki dünya saltanatının tahtında oturan bir padişah vardı. İrfan ehlinin kitabında onun adı ruh padişahıydı. Bir gün maiyyetindekilerle beraber, tam techizatlı olarak ava çıktı. At üstünde vakûr bir şekilde ilerlerken, bir ağacın gölgesinde dinlenen zarif ve güzel bir cariyeye rastladı. Cariye güzelden güzel, şirinden şirindi. Sanki gökteki güneş, onunla yere inmiş gibiydi. İrfan ehli ona “nefs” cariyesi derd

B. Sevgilim bu sevgililer gününde bir karar aldım. Hani ben seni çok seviyorum ya canım, Evet, çok seviyorum. İşte tam bu yüzden, seni çok fazla sevdiğim için, bundan sonra seni daha az seveceğim. Hemen endişelenme kızma öyle, bak anlatayım sen de beni haklı bulacaksın. O gün seninle her zamanki yerde her zamanki saatte buluşmaya karar vermiştik. Vakte ne kadar riayet ettiğimi bilirsin. Dersten çıktıktan sonra koşar adım buluşma yerimize gittim. Baktım yoksun. Zaten üç haftad

Anadolu nakkaşlariyle Çin resamlarının nakış ve tasvir mevzuunda birbirleriyle bahse girmeleri beyânındadır: Vaktiyle, zamanıyla Çin ressamları hep bir ağızdan “Bu dünyada resimde ve nakışta bizden üstünü yoktur” diye öne çıkarak iddialı sözler etmişlerdi.  Türk ressamları, bu iddia karşısında “O kadar emin olmayın, bizim sanatımız sizinkinden üstündür.” diye cevap verdiler. İki taraf da kendinden son derece emin olarak laf yarıştırırken, devrin hükümdarı sözü aldı ve “kavgay

B. Allah kaleme yaz dedi, Neyi yazayım dedi kalem, Ben hiç bir şey bilmem Sen “yaz” dedi, Allah, Ben sana söylerim, Bunun üzerine kalem başını okkaya daldırıp, biraz mürekkep aldı, Ve ezelden ebede ne varsa olmuş  ve olacak… Hepsini bir bir yazdı. Bu kitap o kalemin yazdıkları cümlesindendir. 1. NEYİN HİKAYESİ Dinleyin dostlar bu ney size neler anlatıyor Ayrılığın acısıyla nasıl da ağlayıp inliyor Ansızın sazlıktan kesildiğimden beridir Feryatlarımı duyanlar gece gündüz inliy

B. Boston’da, Harvard koridorlarında, İstanbul’a duyduğum hasretle ve çoğunlukla yalnız olarak oradan oraya koştururken zaman zaman içime bir burukluk düşüyor. Bazen bu his o dereceyi buluyor ki, hayal gücünün yardımı olmaksızın hayatı idame ettirmek mümkün olmuyor. Böyle zamanlarda, tıpkı karanlıkta gördüğü her nesneyi başka şeye yoran bir çocuk gibi, ben de Boston’un sisli havasında tesadüf ettiğim hemen her unsuru İstanbul’a benzetmeye başlıyorum. Kimi zaman, yolumu uzatar

B. Bir süre önce, Mesnevi hikayelerinin yeniden uyarlanmasına ve benzer formatta yeni hikayelerin üretilmesine yönelik bir proje  kapsamında, yaklaşık kırk hikayeden oluşan bir eser kaleme almıştım. Araya bazı maniler girdi, basılması gecikti. Gönlüm bu çalışmanın bir köşede unutulup gitmesine razı değil. Vakit buldukça düzenlemelerini tamamlayarak burada paylaşmak istiyorum. Hikayelerin bazıları Mesnevi uyarlamalarıdır. Onları hemen tanıyacağınızı tahmin ediyorum. Bazıları d

B. “Her ne şeye ki zaman verirsen o şey güzel olur.” Fikir mayasını gönül küpüne çaldık, üstüne bir zaman bekledik, biraz uyuduk dinlendik. Sonra küpün ağzını açınca baktık gördük ki demlenmiş kıvamını bulmuş. Bir kasede dostlara sunalım dedik. *** İnsan ve zaman ilişkisi üzerine düşünceler: Zamansızlık aleminden, felekler alemine inen insan, bir kez bu çarkın içine düştükten sonra bitmek tükenmek bilmeyen bir imtihan sürecine girdi. Bu süreçlerden yüz akıyla çıkmasını sağlay

B. Yarıyıl tatilinden döndüğümden beri, iki haftadır ev sahibim beni arıyor, annesinin evinde yemeğe davet ediyor. Bu teklifin, bu ısrarın sebebini çözemedim. Herhalde Türkiye’den gelirken, kendilerine getirdiğim bir paket taze kahvenin hatrı olsa gerek, diye düşünerek memnuniyetle kabul ettim. Benim gibi kiracıları olan diğer Türk öğrenciler de davetliymiş, efendim mutlaka bekliyorlarmış. Ama biz gençler bir türlü programımızı ayarlamayınca, sonunda milletimin yegane temsilc

B. Harvard İlahiyat/Divinity Fakültesi’nin bahçesine kurulmuş büyükçe bir çadırın altında iki yüz kadar akademisyen toplanmış, uzun zamandan sonra yeniden bir araya gelmiş olmanın heyecanıyla birbirleriyle selamlaşıyorlardı. Biraz sonra başlayacak açılış konuşması nedeniyle muhabbeti uzun tutamayarak, telaş içinde söylenen bir kaç hatır cümlesiyle idare etmek durumundaydılar. Fakat bu ilk buluşmanın büyüsü dönem boyunca devam eden beraberlikten çok tatlı olsa gerek ki bir tür

B. Harvard Square’in tam ortasında hususiyetle semt sakinlerinin ama çoğunlukla yazarların ve entellektüellerin uğrak yeri olan bir kafe vardır. Boston’lular burada oturur, kahve içer, kitap okur, hararetli konular tartışır. Yazarlar, şairler her türlü sanat erbabı eserlerini burada tamamlar. Hemen ilerdeki açıklıkta günün her saati bir konser, bir sergi, bir gösteriye rastlamak mümkündür. Boston ahalisi sanatın, şehrin ve hayatın nabzını bu kafede, oturduğu iskemleden hiç kı

B. Harvard Square’den Boston’da yaşanan elim hadisenin ardından dışarı ilk çıkışım. Harvard Üniversitesi kitapçısından almam gereken bir iki kitap vardı, havanın güzel olmasından da feyz alarak bisikletime atlayıp Cambridge’e indim. Şehirde olağanüstü güvenlik önlemleri alındı. Bilhassa merkezi durumda bulunan meydanlarda polisler konuçlanmış durumda. Bununla beraber şehir halkı mevsimin cazibesine dayanamayarak, meydanlarda, parklarda, kampüslerde ve tabi ki Carles River kıy

B. Watertown Sanırım Boston’da kendimi en yakın hissettiğim semt, hali hazırda sınırları içerisinde ikamet ettiğim Watertown oldu.  Muhitten biraz bahsetmek istiyorum. Burası şehrin neredeyse kalbi durumunda bulunan Harvard Üniversitesi’ne iki mil uzaklıkta sakin bir semt. Ancak onu Boston’un, Cambridge’e yakın diğer sakin semtlerinden ayıran özelliği, sakinlerinin çoğunlukla Ermenilerden oluşması. Mülk ve işletme sahipleri de çoğunlukla yine aynı etnik gruba mensup. Çoğunluğ