Sana gelen nefsindendir.
Bu sabah evden çıktığından beri işler ters mi gidiyor? Kimseye kızma, o sendendir. Sonra bir kafamı toplayayım diyerek girdiğin girdiğin kafede sana kahve mi ikram ettiler. Buyur iç afiyet olsun, hakkındır. Öğleden sonra ofiste telaşla koştururken iki saksı mı devirdin, endişe etme nazara iyidir. Sonra mesai çıkışı arkadaşın omzunda mı ağladı, dinlemek kaderindir.
Konunun en can alıcı noktasında hep bir yaygara kopuyor, yahut dikkatin dağılıyor da konuyu kaçırıyor musun? Hep azı karar çoğu zarar diyerek elini yemeğe uzatıyor sonunda kendini zararda mı buluyorsun? sabırlı olmasına sabırlısında bu işler hep bu kadar sarkmak zorunda mı? Allah’ a tevekkül etmek senin için bir zevk fakat aklın hep ipini bıraktığın devende mi? İşini güzel yapmayı istiyor ve gayret ediyorsun da ekibin mi seni yavaşlatıyor? Örnek bir aile olmayı diliyorsun fakat iyi niyetin suistimal mi ediliyor? Eşin sen alttan aldıkça bir diktatöre, çocukların kararları saygı duyma çabana “özgürlüğün sınırlarını” zorlayarak mı cevap veriyor.
bazıları doğru.. bazıları eksik..
sen mütevazi bir hayat sürmek istedikçe, fırsat kapıları mı açılıyor? Hedeflerini, emellerini ulaşılabilir olanlardan seçtikçe yakındakiler, uzağa mı düşüyor. Kolaylık isterken zorlukla, zoru arzularken onun kolaylaşmasıyla şaşkın mısın? Aceleye getirdiğin işler bir türlü olmuyor mu? Acele etmeyince de , hep bir aksilik mi çıkıyor?
tanı kendini. hayat senden ibaret. sana gelen sensin. o yolda yürüyen bir başkası başka şeyler yaşadı, onu başka şeyler karşıladı. şimdi sen yürüyorsun. sana gelen, senin beklentilerin ve kabiliyetlerin dünyasında senin bir yansımandan ibarettir.
huzur içinde yaşamak istiyorsan, nefsini tanı. onunla hoş geçin. taşıyamayacağı şeyi yükleme, başkasının nasibini bekleme.
huzurlu ol, mutlu ol, seyret alemde kendini.
bu senin hayatın, senin tarzın, bu ne yapıp etsen de kendini dışında bulamadığın senliğin dünyasıdır.
onu sev, onu seyret.
zira sana gelen
eninde sonunda
nefsindendir.